توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
نور محمّد نارووالا حاجی پور دأ سائیں
حق دی گول اچ ٹردیں ٹردیں پہنچا تیڈے تائیں
تیکوں ڈیکھ کے خود کون وسریا ، وسریاں جھوکاں جھاییں
بس ول یاد ریھونس ہر دم تیڈیاں یار اداییں
در تیڈے تے آکے خود کون پکھی واس سڈاوے
نکھڑ کے تین توں حاجی پور اچ عیسیٰ بنڑ کے آوے
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
یاد ایی سانول ، عاقل ناں د چھج بدھڑاں بنڑ آیا
تیڈے رہ دی خاک سڈا کے تیڈا قرب کمایا
تیڈے کولوں ، تیکوں پن تے فیض ایھوجھیاں پایا
جیندی پشتوں عشق دا دریا پیر فریدن جایا
جییں تے دید مہر دی کیتی ؛ جینکوں اپنڑا جانڑی
اْنھکوں یار امر کر چھوڑی ؛ روز قیامت تانڑی
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
علم عمل دا ویس لہا کے ؛ سک دے پاکے گانھڑے
آکے تیڈے چشت نگر دیاں ، چم چم ریتوں چھانڑے
جانڑے سب کجھ تیں دلبر کوں؛ کجھ نا آپ کو جانڑے
اینجھیں مست حیاتی پاتی ؛ میل کے تیڈے بھانڑے
جہیں ڈینه حفظ مکمل کیتوس، تیڈے رخ انور دا
بنڑ گیے آپ جمال الله دا؛ منگتا تیڈے در دا
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
ایویں ہک دینه روح توں لْتها مانڑا خان روہیلہ
ٹرٹ کے ڈٹھا قدمیں سائیں دے ، آیا کرم دا ویلا
بعد ایندے ول بہنڑ ناں ڈتوس ؛ سک دا شیر بریلہ
توں بینر سانول کجھ نہ سجھس جھر ، جنگل نہ بیلا
دیکھ کے اوندے پیریں جھالے، ترس ایھوجھاں آیو
شاہ سلیماں رتبہ دے کے ، سنگھڑ تخت ٹھہرایو
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
بعد مدت ول بھوییں تے آیا ہک صاحب سلطانی
نور محمّد سائیں توں جایا نور صمد دل جانی
جیندی جھوک جہاں ہے سارا ؛ او شہباز آسمانی
چمدن خاک تھلوچھڑ جیندی ، روہی واس دامانی
ایجھان سجھ بنڑ دھرتی اتے آیا تیڈے در توں
لْتها من دے ماڑیں اتے ، ابھریا چشت نگر توں
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
سالک صفتان مہر وفا دیاں ؛ ڈٹھیم یار کھرل وچ
تیں جھیاں کوئی لجپال وی ہوسی ناں ہا سوچ عقل وچ
ٹیکوں ڈیکھ کے ڈکھڑے سارے ٹل ویندے ہن پل وچ
گل گیں کوں سائیں گل جو لیندیں تہوں پیاں سین دے گل وچ
توں دھرتی دا مانڑ مھابا توں دھرتی کا راجہ
میں اجڑی دی پارت ہوئی نور محمّد خواجہ
